مرکز هدایت شغلی
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
هستۀ اولیۀ دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی دانشکدۀ مخابرات است که در سال ۱۳۰۷ شمسی در محل فعلی دانشکدۀ مهندسی برق دانشگاه تأسیس و در سال ۱۳۱۸ اساسنامۀ آن به تصویب مجلس شورای ملی وقت رسیده است. دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی با ساختار فعلی، در سال ۱۳۵۹ و به‌دنبال تصویب ستاد انقلاب فرهنگی طی ادغام ۹ مرکز آموزش عالی با عنوان مجتمع فنی و مهندسی، بنیاد نهاده شد و سپس در سال ۱۳۶۲ نام آن به «دانشگاه فنی و مهندسی» تغییر یافت. تغییر نهايي نام دانشگاه به عنوان فعلي، به سال ۱۳۶۷ برمي‌گردد که در آن سال، دانشگاه به نام دانشمند پرآوازۀ اسلامي و ايراني، حکيم خواجه نصيرالدين طوسي، مزين شد. هم‌اکنون دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی با ۱۱ دانشکده، به فعالیت‌های پربار آموزشی خود ادامه می‌دهد: مهندسی برق، مهندسی مکانیک، مهندسی عمران، مهندسی هوافضا، مهندسی صنایع، مهندسی نقشه‌برداری، مهندسی کامپیوتر، مهندسي و علم مواد، رياضي، فيزيک، شيمي. دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی درحال‌حاضر ۲ قطب علمی، ۱۹۴ آزمایشگاه پژوهشی و آموزشی، ۱۳ مرکز پژوهشی، ۳ گروه پژوهشی، ۶ پژوهشکده، ۱۱ شرکت دانش بنیان و ۲۸ شرکت مرکز رشد دارد که در زمینه‌های تخصصی دانشگاه فعالیت می‌کنند. این دانشگاه توانسته است با عقد قراردادهای بسیار با صنایع گوناگون کشور، ضمن حل مشکلات تخصصی آن‌ها، در بسیاری از دستاوردهای پژوهشی ایران سهیم باشد. مجموعه فعالیت‌های پژوهشی آن، حکایت از پویایی دانشگاه در عرصه‌های مختلف علمي و صنعتي دارد که در پاره‌اي از زمينه‌ها تنها نيروهاي متخصص کشور در اين دانشگاه فعاليت مي‌کنند يا دانش‌آموختۀ اين دانشگاه‌اند.
